من و تو داشتیم ساده زندگی میکردیم یه دفعه یه مهمون اومد عقلت رو یه جوری دزدید دل تو به روم

 

نیاورد ولی از همون دقیق فهمیدم .

 

اولش فکر نمیکردم که دلت رو برده باشه یا دلت گول چشمای تاریکش رو خرده باشه اما نه گذشت و

 

 

دیدم دل تو دیونه تر شد اولش گفتی یه حسه یا یه امتحان ساده اما نه دیگه چشمای تو برق اون روزا رو نداشت

 

تو بازم دوام اوردی مثل پونه ها تو پاییز سرنوشت تو سفید و ماجرای من غم انگیز

 

بد جوری دیونتم من ! فکر نکن این اعترافه ؟ نه همیشه نبودن تو کرده این دل رو کلافه

 

میدونم ! میدونم فرقی نداره واست عاشق بودن من میدونم واست یکی شد بودن و نبودن من

 

 

میدونم دوستم نداری مثل روزای گذشته من خودم خوندم تو چشمات یه کسی این رو نوشته

 

اما روح من یه دریاست پر از موج و تلاطم نگاه خیس مردم کردن این اب رو پر تلاطم

 

اخ که چه لذتی داره ناز چشمات رو کشیدن رفتن یه راه دشوار واسه هرگز نرسیدن

 

من که اسمون نبودم اما عشق تو یه ماه بود  تو که چشمای قشنگت خونه ی صد تا ستارست بیا و مثل

گذشته جز به من به همه شک کن من بدون تو میمیرم بیا و بهم کمک کن !!!

 

خوش به حال بعضی مردم که شدن تو زندگی گم نه عشقی نه چیزی

 

نه به فکر عطز یاس اند نه به فکر التماسن خنده دار واسه شون که دل ما یه جایی گیره

 

کاش میدونست یکی اینجا بد جوری براش میمیره

 

کاشکی بود یه قطره بارون واسه طرح نامه هامون یه دل همیشه دریا از کسی که تو کویره

 

دل من برایت تنگ است پیش من غروب غمگین است پیش من هم طلوع دلگیر است

 

یاس زرد دو خانه ان ورتر داشت دیشب تو رو دعا میکرد تشنه بود مثل من

 

گفته بودی از نبود باران باز درد مشترک داریم باز یاس تشنه گل سرخه پر از ترک داریم

 

دوریت کار دسته من داده فاصله که میان ما کم نیست هیچ کس روزگار و نامش مثل من بی نشان و

 

مبهم نیست

تو خودت را به جای من بگذار تو دلت سوخت من چه تنهایم

ماه ها میشود که با عکست توی این شهر زندگی کردم

ماه هاست که دل تنگم  .............................................................................................

 

.

 

نظرات شما عزیزان: